پرستار و پرستاري:

واژه پرستار به معناي پرستنده؛غمخوارو حافظ مي باشد. و در فرهنگ لاتين پرستار از لغت Nutricious گرفته شده است كه بمعناي پروردن ؛ تغذيه كردن و پرورش دادن است. با توجه به اين معنا هرگونه مراقبت و مواظبتي كه فرد از فرد ديگري اعم از بيمار يا سالم به عمل آورد پرستاري ناميده مي شود.مجمع پرستاران كانادا(C.N.A ) پرستاري را اينگونه تعريف ميكند:
حرفه پرستاري در پاسخ به نياز جامعه بوجود آمده است و در رابطه با سلامت انسان در طول زندگي ايده آل هائي را مد نظر دارد. پرستاران در جهت پيشبرد ؛ حفظ و بازگرداندن سلامت و پيشگيري از بروز بيماري ؛ تسكين دردها تلاش ميكنند.
پرستاري حرفه اي پويا و حمايتگر است كه از قوانين اخلاقي خاصي پيروي مي كند و ريشه آن مراقبت از بيمار يعني مفهومي كه در چهار زمينه فعاليت آن(كار عملي غ آموزش ؛ مديريت و تحقيق ) نهفته مي باشد.
در اواسط قرن نوزدهم (1858 ميلادي) پرستاري بنام فلورانس نايتينگل در دنياي پرستاري قد علم كرد و شيوه پرستاري نوين را ابداء و پايه گذاري كرد. و انقلابي عظيم در تربيت و آموزش پرستاران ايجاد كرد.او هدف از انجام خدمات پرستار را قرار دادن بيمار در بهترين شرايط ممكن به نحوي كه طبيعت بتواند اثرات خود را اعمال نمايد تعريف نمود.وي در سال 1860 اولين مدرسه پرستار نايتينگل را در بيمارستان سنت توماس تاسيس نمود.
رهبران پرستاري اين حرفه را به عنوان يك علم و هنر تلقي كردند. با اين وجود ؛ تعريف حرفه پرستاري به مرور زمان تغيير كرده است. انجمن پرستاران آمريكا ( A.N.A. ) در بيانيه اي در سال 1995 پرستاري را تشخيص و درمان پاسخ هاي انسان به سلامتي و بيماري تعريف نمودند.
پرستاري در اسلام:

آغاز پرستاري در اسلام با شروع جنگهاي مسلمين و جهاد بوده است. در اين جنگها ؛ هم بانوان خاندان پيامبر (ص) و هم سائرزنان مسلمان در خدمت پرستاري سهيم بودند. و بايد تاريخ پرستاري در اسلام را به پرستاري حضرت فاطمه (س) آغاز كرد.حضرت زهرا (س) از پدر بزرگوارش دز جنگ احد پرستاري نمود و با چهارده تن از زنان مسلمان از زخميها پرستاري كردند.
ديگر پرستاران صدر اسلام عبارتند از: ام عماره(انيسه) ؛ ميمونه ؛ رفيده ؛ تم سلمه ؛ ام عطيه و حضرت زينب كبر (س) كه از پنج امام در زمانهاي مختلف پرستاري نمود. به همين مناسبت پرستاران ايران بعد از انقلاب شكوهمند اسلامي روز تولد حضرت زينب (س) را به عنوان روز پرستار براي بزرگداشت مفام وي انتخاب نمودند و همه ساله اين روز را گرامي ميدارند.
پرستاري در ايران:
در سال 1294 شمسي نخستين آموزشگاه پرستاري درايران گشايش يافت كه دوره آموزشي سه ساله جهت علاقه مندان اين رشته برگزار ميكرد. در سال 1314 در شهرهاي تبريز ؛ مشهد ؛ شيراز آموزشگاهاي پرستاري تاسيس شد. در سال 1320 آموزشگاه پرستاري دانشگاه تهران افتتاح شد. در سال 1335 وزارت بهداري براي تدوين برنامه هاي آموزشي پرستاري از كارشناسان بين المللي پرستاري استفاده نمود و اولين كنفرانس بزرگ پرستاري را در تهران برگزار كرد.
از آنجائيكه نيروي انساني تعليم يافته پرستاري جوابگوي نيازجامعه نبود در سال 1338 به منظور جبران اين كمبود اولين آموزشگاه بهياري تاسيس شد.
لازم به ذكر است هم اكنون تعليم پرستاران با مهارتهاي روز پرستاري جهان تا مقطع دكتراي پرستار در ايران انجام ميگيرد. و همه ساله خيل مشتاقان به اين سفيد جامگان ميپيوندند.

http://forum.patoghu.com/